MIJN WOEDE IS EEN VOGEL

‘Mijn woede is een vogel’ kadert binnen het eerste deel van het ‘Contra traject’ waar Axelle deel van uitmaakt binnen Antigone. De Contra’s zijn de kunstenaars in residentie bij Antigone. Ze vormen een ode aan dwarsliggers, stijfkoppen en buiten de hokjes denkers. Vanaf september 2023 zijn Beyza Taspinar, Axelle Verkempinck en Tim Natens de Contra’s in residentie bij Antigone . Ze krijgen de tijd en de speelruimte om te experimenteren, te repeteren en om de werking van het huis te inspireren. Zo biedt Antigone ook een antwoord op de vraag om opkomende kunstenaars duurzamer te ondersteunen.

De Contra’s worden ze artistiek, technisch, productioneel en zakelijk bijgestaan door het team. Wanneer de tijd rijp is, openen ze de deuren van hun atelier voor een eerste afspraak met het publiek.

Als eerste deel van deze periode schreef en experimenteerde Axelle aan een nieuwe tekst getiteld ‘Mijn woede is een vogel’. Hierin gaat ze het gesprek (en het conflict) aan met haar eigen woede, die naast haar staat in de vorm van een tienjarig meisje.

Mijn woede is een vogel gaat over hoe dicht vrijheid en woede bij elkaar liggen. Over wat het betekent om vrouw te zijn, niet alleen in de wereld, maar in het complete vacuüm van de kosmos. Over hoe liefde voor ‘de ander’ het monopolie op lijden kan doorbreken. Over hoe woede soms een adelaar is en soms een kolibrie die net in je hand past.

In juni 2024 volgt het tweede deel van Axelle’s residentie.