ODE AAN DE WEIGERING

2 vrouwen ontmoeten elkaar.
De witte en de rode vrouw.
De fee en de heks.
De non en de hoer.
Ophelia en Medea.
Ophelia wil een einde maken aan haar leven.
Denkt ze.
Eigenlijk weet ze het niet zo goed.
Medea weet alles van de dood.
Ze heeft haar in de ogen van haar eigen kinderen gezien toen ze hen vermoordde.

In deze theatrale clash, geeft Axelle Verkempinck Ophelia en Medea de kans om hun eigen verhaal te vertellen. Nu eens niet vanuit de blik van een man (of die nu Shakespeare of Euripides heet), maar op een manier waarin zij eindelijk het hoofdpersonage van hun eigen vertelling worden. Door de vrouwelijke personages te ‘reclaimen’ pleegt zij een daad van verzet tegen de patriarchaal gekleurde theatergeschiedenis.